Müəllif
Bütün müəllifləri göstər*İnsan varlığı, qədimdən bu yana özünü dərk etməyə çalışan, lakin tam mənada heç vaxt özünü bütövlükdə izah edə bilməyən bir hadisədir. Mövcudluğun və seçimlərin mənası haqqında düşünmək, insanın şüur sahibinə çevrildiyi andan başlayaraq onun əsas sorğularından biri olmuşdur.
İnsan cəmiyyəti söz üzərində qurulmuşdur. Söz fikrin daşıyıcısı, mədəniyyətin təzahürü və emosional ifadənin əsas vasitəsidir. Lakin sözün təkcə məzmunu deyil,
Zaman axır, lakin biz hər zaman onunla birgə axa bilmirik. Bəzən elə bir an gəlir ki, insan nə bu gündə, nə də gələcəkdədir. Sanki içində bir “stop” düyməsi basılır və ruh o bircə saniyənin içində əsrlərlə qalır. Bu, nə xatirədir, nə nostalji. Bu, ruhun zamanla bağının qopduğu və zamansızlığın içində nəfəs almağa çalışdığı haldır.
Fridrix Nitsşe: “İblislə savaşan insan, bu savaşda özü də bir iblisə çevrilməməyə diqqət etməlidir. Uçuruma çox baxsan, uçurum da sənə baxar”.
Səncə, niyə Nitsşe “iblislə savaş” deyir, “şərlə mübarizə” yox?